Zmowa w celu podwyższenia cen zakupu sprzętu

W sprawę zaangażowani byli: beneficjent funduszy, dostawca sprzętu oraz podwykonawca. W agencji publicznej zaczęto podejrzewać, że jest to przypadek nadużycia finansowego, po otrzymaniu od beneficjenta wniosku o płatność w grudniu 2010 r. Agencja zbadała podejrzane okoliczności i zwróciła się o dodatkowe informacje do beneficjenta, do producenta sprzętu oraz do organów podatkowych. Zbadano wniosek beneficjenta o finansowanie, w tym dokumentację umowy zakupu sprzętu. Stwierdzono, że przekazana dokumentacja jest oszukańcza. W grudniu 2011 r. agencja publiczna odrzuciła więc wniosek o finansowanie i wysłała do policji państwowej wniosek o wszczęcie postępowania przygotowawczego.

W lipcu 2015 r. sąd krajowy uznał wszystkie trzy oskarżone strony za winne i nałożył kary finansowe. Zgodnie z krajowym prawem karnym dwie z oskarżonych stron musiały zapłacić kary finansowe po 21 600 EUR, a trzecia z nich musiała zapłacić 10 800 EUR za usiłowanie popełnienia przestępstwa oraz za nadużycie finansowe popełnione na dużą skalę lub w zorganizowanej grupie. Zgodnie z krajowym prawem karnym beneficjent musiał zapłacić karę w wysokości 18 000 EUR. Nadużycie finansowe nie doprowadziło do utraty funduszy. Nie wypłacono kwoty 497 997,49 EUR, która miała zostać przekazana w ramach finansowania, gdyż nieuczciwe zachowanie zostało odkryte przed dokonaniem płatności..

Główną trudność w tym przypadku stanowił fakt, że zbieranie dowodów w sprawie było czasochłonne. Na rozprawie oskarżone strony przyznały się jednak do winy, nie było zatem odwołania i proces nie trwał tak długo jak zazwyczaj.

Dotychczasowe procedury były właściwe do wykrycia na czas sprawcy oszustwa, lecz po tej sprawie uszczegółowiono procedury agencji. Udoskonalono i wzmocniono system kontroli wewnętrznej.